شباهت های زندگی حضرت فاطمه (س) و واقعه کربلا

معرفي صفحه به دوستان

ايميل شما *

ايميل دوست شما *

ايميل دوست ديگر شما

زندگی حضرت فاطمه(س)

واقعه کربلا

حضرت فاطمه(س) پس از مرگ پدر بسیار گریه کرد تا جایی که بزرگان مدینه نزد علی(ع) آمدند و نسبت به این موضوع اعتراض کردند

بلال حبشی که پس از وفات پیامبر(ص) سکوت سیاسی کرده و دیگر اذان نمی‌گفت، بنا به درخواست فاطمه(س) اذان گفت و زمانی که به «اشهدان محمد رسول الله» رسید، فاطمه(س) غش کرد و برای حفظ سلامت ایشان، بلال اذان را ادامه نداد

وقتی امام سجاد(ع) در مسجد دمشق مقابل یزید حاضر شد، یزید از ترس شورش مردم خواست که اذان بگویند. زمانی که موذن به «اشهدان محمد رسول الله» رسید، امام سجاد(ع) پرده از ظلم یزید برداشت و او را رسوا کرد واذان گفتن متوقف شد

پس از شهادت امام حسین(ع)، خیمه‌های سیدالشهدا را آتش زدند و دختران و زنان خاندان اهل بیت که دامن‌هایشان آتش گرفته بود از خیمه‌ها فرار کردند.

پیامبر اکرم(ص) همواره صورت حضرت فاطمه(س) و میان دو سینه ایشان را غرق در بوسه می‌کرد و دختر رسول خدا نیز از همین ناحیه‌ها مورد اصابت دشمن قرار گرفت

لب‌ها و گلوی امام حسین(ع)، بوسه‌گاه پیامبر(ص) بود. جایی که پیامبر مکررر آن را بوسیده بود، در میدان کربلا با ضربه دشمنان مواجه شد

عمر برای گرفتن سند فدک، ضربه محکمی به گوش فاطمه(س) زد که صورت کبود و گوشواره‌های ایشان شکست

پس از به آتش کشیدن منزل حضرت فاطمه(س)، علی(ع) را با غل و زنجیر جهت گرفتن بیعت به مسجد بردند

قبل از عزیمت امام حسین(ع) به کوفه، پیامبر به خواب ایشان آمد و گفت: ای حسین! حرکت کن که خدا می‌خواهد تو را کشته ببیند

حضرت زهرا از امام علی(ع) خواست تا برای آرامشش قرآن بخواند

سر امام حسین(ع) بر بالای نیزه‌ها برای آرامش زینب(س) قرآن می‌خواند

بدن حضرت رقیه در هنگام غسل بر اثر ضربه امویان کبود بود تا جایی که غسال تصور کرد او به بیماری خاصی دچار است